"El Silencio"

Daar ging ik dan. 04:45 op de luchthaven, Zaventem. Als ik achter me kijk zie ik Lisa, die me gedag zegt met (voor het tijdstip) veel te vrolijke gebaren. Vanaf nu ben ik echt alleen. Koffer inchecken, door de douane en dan... Koffie. Want ook al is het na de koffer en de douane inmiddels 05:45, wat een tijd zeg, het blijft vroeg. 

Boarden om 06:55 voor de eerste vlucht naar Madrid. In Madrid, weer koffie. 

En dan is het tijd voor de grote vlucht. Madrid naar Lima, waar we de volle 11 uur en 40 minuten over zouden doen. Lijkt nog best weinig, minder dan een halve dag, maar vergis je niet. Er zijn mensen die bevallen van een tweeling in die tijd. Best lang dus, en dat bleek maar weer. 

Na een tevergeefse poging tot slaap (koffie...?) besluit ik om me dan toch maar de wagen aan de films, op het schermpje in de stoel voor me. Eerst #SexPact (3/5*), dan Love Simon (4/5*), en daarna The Great Showman (6/5*). Inmiddels is het nog maar 5 uur vliegen. 

Als ik om me heen kijk zie ik dat bijna iedereen slaapt. Niet heel gek, gezien de grote maaltijd van iets eerder. Daarnaast is het vliegtuig volledig verduisterd. 

Op mijn schermpje zie ik dat we Zuid-Amerika over vliegen. Nog 3 uur. Muziek luisteren gaat niet, want alles is leeg. Maar stiekem, is die stilte toch eigenlijk wel heel fijn. (Op het enorme gebrom van de vliegtuigmotor recht naast me na...). 

Geland in Lima om 18:30 lokale tijd. Het is buiten pik- en pikdonker. In mijn eentje in een taxi klinkt nu toch best eng. 

In de taxi probeer ik een beetje een gesprek aan te knopen, maar de chauffeur lijkt long gone. Dan maar wat om me heen kijken. Daar zie ik een omgeving die echt lijkt alsof ik Mexico, Japan en China tegelijkertijd doorreis. Daarnaast zie ik op de snelweg allemaal Peruaanse mensen staan die tevergeefs proberen wat en chocolaatjes te verkopen aan de chauffeurs. Als ik aan de chauffeur vraag of dit normaal is, zegt hij "ja, iedereen moet ergens zijn geld vandaan halen". 

Eenmaal aangekomen in het hotel ben ik helemaal doodop. Hoewel het hier pas 20:15 is, is het in Nederland natuurlijk al 03:15. Slapen dus. Zonder erbij na te denken dat ik de nacht vanaf 03:30 klaarwakker in bed zou liggen. Dus, kijk ik maar "How I Met Your Mother", nagesynchroniseerd, en met Zuid-Amerikaanse ondertitels. 

Al met al, wat een dag. 
Liefs!